کد مطلب:33743 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:94

مرگ عجز وجودی انسان را به او می نمایاند











خداوند می فرماید:

كل نفس ذائقه الموت (عنكبوت، 57)

همه مردنی هستند.

و یا به پیامبر (ص) می فرماید:

انك میت و انهم میتون (الزمر، 30)

هم تو می میری و هم دیگران می میرند.

این اخبار، اخبار ساده ای نیستند. وقتی كه به ما آدمیان گفته می شود كه هر نفسی چشنده ی مرگ است، یعنی آنكه همه ی شما آدمیان ذلیل و ناتوان هستید، سركشی های شما در جایی رام خواهد شد. از این رو مرگ اندیشی جاده ی خداگرایی را هموار می كند. خدا گرایی همانا فرو نهادن سركشی های نفس انسان و رفع پندار موهوم خدا انگاری خویشتن است. به همین دلیل است كه باید دل را به یاد مرگ رام كرد. و چنان كه قبلا آوردیم زیرك ترین انسان آن كسی است كه بیشتر به مرگ می اندیشد و خود را بیشتر آماده ی مردن می كند:

اكیس الناس اكثرهم ذكرا للموت و اشدهم استعداداله.